บุญวิหารทาน : อุบาสกถวายวิหารทาน ปราสาททิพย์ผุดในสวรรค์ทันที

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on email

ในอรรถกถาตอนที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวที่สนุก น่าสนใจ และคล้ายศาสตร์ New thought ที่พูดถึง “Manifest” หรือ การผลิผลของกรรม ณ ที่ใดที่หนึ่งในจักรวาล เพื่อรอให้ตัวเราและผลลัพธ์โคจรมาพบกัน

โดยกรณีนี้เป็นปรากฏการณ์ในระดับข้ามภพข้ามชาติกันเลยทีเดียว และสำหรับเนื้อความเต็มในอรรถกถาจะยาวกว่านี้มาก จึงขอคัดย่อเฉพาะส่วนที่จะเล่าเท่านั้นมาแสดง โดยท่านสามารถอ่านเนื้อหาเต็มจากลิงค์ท้ายบทความ

เรื่องมีอยู่ว่า…

สมัยหนึ่ง, พระโมคคัลลานะ อัครสาวกเบื้องซ้ายของพระโคตมพุทธเจ้า เป็นภิกษุผู้เป็นเลิศด้านมีฤทธิ์มาก ใช้ฤทธิ์ท่องไปในภพดาวดึงส์

ท่านได้ไปเห็น ปราสาททิพย์อันงาม กว้างยาวด้านละ 192 กิโลเมตร สูง 1600 กิโลเมตร! ไม่ปรากฏตัวเจ้าของ แต่แวดล้อมไปด้วยบริวารทิพย์นับพันที่ดูแลรักษาปราสาทนี้ พระโมคคัลลานะ จึงถามเหล่าบริวารว่าปราสาทนี้เป็นของใคร เจ้าของอยู่ที่ไหน

บริวารทิพย์จึงตอบว่า…

“…ข้าแต่ท่านผู้เจริญ เจ้าของปราสาทหลังนี้ ชื่อนันทิยะ เป็นบุตรของกุฎุมพี กรุงพาราณสี ในโลกมนุษย์ ได้สร้างศาลา ๔ หลัง ที่อิสิปตนมหาวิหาร ถวายสงฆ์ ปราสาทหลังนี้บังเกิดขึ้นสำหรับนันทิยะนั้น

ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ พวกเราบังเกิดในปราสาทนี้เพื่อเป็นบริจาริกาของอุบาสกชื่อนันทิยะ กรุงพาราณสี ขอพระคุณเจ้าโปรดบอกแก่เขาอย่างนี้ว่า เหล่าเทพธิดาที่บังเกิดเพื่อเป็นบริจาริกาของท่าน เมื่อท่านชักช้าอยู่ ก็งุ่นง่าน

ชื่อว่าสมบัติในเทวโลก ย่อมเป็นที่พอใจยิ่ง เหมือนทุบภาชนะดินแล้วรับเอาภาชนะทองฉะนั้น ขอพระคุณเจ้าโปรดบอกแก่เขา เพื่อให้เขามาในที่นี้…”

พระเถระรับคำว่าดีแล้ว รีบมาจากเทวโลก ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าท่ามกลางบริษัทว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ทิพยสมบัติย่อมบังเกิดคอยท่าคนที่ทำบุญแล้วแต่ยังอยู่ในมนุษยโลกนี้หรือ พระเจ้าข้า

พระพุทธเจ้าจึงตอบว่า…

“…ดูก่อนโมคคัลลานะ ทิพยสมบัติที่บังเกิดคอยท่านันทิยะในเทวโลก เธอได้เห็นเองแล้วมิใช่หรือ เหตุไรเธอจึงถามเรา มิตรและพวกพ้องทั้งหลายย่อมยินดีต้อนรับคนที่จากไปนานแล้วกลับมาฉันใด บุญทั้งหลายของตน ๆ ย่อมต้อนรับประคับประคองบุคคลที่ทำบุญไว้ ผู้จากโลกนี้ไปปรโลก ฉันนั้น

ญาติมิตรและสหายผู้มีใจดี ย่อมยินดีต้อนรับบุคคลผู้ร้างแรมไปนาน แล้วกลับมาโดยสวัสดีจากที่ไกลฉันใด แม้บุญที่ทำแล้วก็ฉันนั้น บุญทั้งหลายย่อมต้อนรับบุคคลผู้ทำบุญ ผู้ไปจากโลกนี้สู่โลกอื่น เหมือนญาติต้อนรับญาติที่รักผู้กลับมาฉะนั้น…”

นันทิยะได้ฟังดังนั้นแล้ว ถวายทานทั้งหลาย กระทำบุญทั้งหลายมากมายยิ่งขึ้น

เนื้อหาเต็ม อรรถกถา ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ มหารถวรรคที่ ๕ ๒. เรวดีวิมาน

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on email